Self Organizing Logistics in the Port (SOL Port)

In de huidige praktijk werken veel partijen in de logistieke keten zelforganiserend: ze optimaliseren hun eigen deel van de keten op basis van de (nog beperkte) informatie die lokaal voor de eigen organisatie beschikbaar is. Dit leidt in veel gevallen tot inefficiënties, omdat activiteiten tussen partijen in de keten niet of in beperkte mate worden afgestemd.

Hierdoor is er steeds meer behoefte aan een vorm van coördinatie over een deel van de logistieke keten. Er vindt dan meer centrale aansturing van de logistieke keten plaats. Het is wel de vraag of logistieke partijen een control tower voor de gehele logistieke keten voldoende vertrouwen en of data snel genoeg uitgewisseld, verwerkt, geoptimaliseerd en teruggegeven kan worden, zeker in dynamische omstandigheden.

Bij decentrale aansturing (zelforganisatie) op basis van goede lokale informatie en autonome beslissingen door eenheden in de logistieke keten (zoals lading, voertuigen, hubs) spelen deze overwegingen niet. Vanwege de voortgaande digitalisering en automatisering is de verwachting dat decentrale aansturing van de logistieke keten in dynamische situaties goed kan werken. Tegelijkertijd kan decentrale aansturing wel leiden tot ongewenste effecten op een meer centraal niveau.

Centrale aansturing wordt in logistieke ketens via havens al steeds meer toegepast. Decentrale aansturing op basis van lokale intelligentie en autonomie van eenheden in de logistieke keten is nog nieuw en onbekend, waardoor er nog veel vragen spelen rond deze vorm van aansturing. Dit onderzoek richt zich dan ook met name op de potentie van decentrale aansturing (zelforganisatie) of mengvormen en de meerwaarde ten opzichte van centrale aansturing.