3D printen (ook wel additive manufacturing genoemd) biedt een enorm potentieel om de duurzaamheid van after sales service supply chains voor bedrijfsmiddelen zoals defensiesystemen of vliegtuigen te vergroten. In plaats van een grote verscheidenheid aan langzaam bewegende reserveonderdelen met een hoge onzekerheid over de vraag op voorraad te houden, kunnen deze onderdelen op verzoek worden geprint of verderop in de toeleveringsketen worden gerepareerd met behulp van geprinte onderdelen. Het doel van dit project is om te identificeren hoe 3D-printen kan worden ingezet, voor welke typen onderdelen en in welk deel van de levenscyclus van assets. Aan de hand van wiskundige modellen, toegepast in casestudies, laten we zien wat de impact is op duurzaamheid bij het ontwerpen en plannen van toeleveringsketens. We verwachten lagere systeemuitval en lagere voorraadniveaus van reserveonderdelen, wat leidt tot lagere holdingkosten en een sterk verminderd aantal afgedankte onderdelen.
De duurzaamheid wordt verder verbeterd door de supply chain te ontlasten: er zijn minder noodvoorraden nodig in geval van voorraaduitval, waarvoor meestal luchttransport nodig is. Ook worden voorwaartse stromen van specifieke onderdelen vervangen door distributie van een beperkte diversiteit aan grondstoffen die op veel locaties te verkrijgen zijn.

In werkpakket (WP) 1 willen we de soorten onderdelen identificeren waarvoor 3D-printen kan worden toegepast en de impact op het faalgedrag en de materiaalkosten bestuderen. WP2 richt zich op het ontwerp van de aftersales serviceketens, inclusief de optimale installatie van middelen voor systeemonderhoud. WP3 richt zich op de tactische planning en de impact op voorraden van reserveonderdelen, veroudering en (nood)transport van reserveonderdelen.

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws