Blog: Logistiek Nigeria

Nigeria: wat voor associaties heeft u daarbij? Criminaliteit, olie en gemarchandeer van Shell, Boko Haram? Klopt allemaal, maar het is ook een machtig land in West-Afrika, en een land dat zich redelijk ontwikkelt, en daarbij tegen onvermijdelijke logistieke beperkingen aanloopt. Het is daarom niet zo gek dat er vanuit Nigeria vragen komen over hoe wij in Nederland ons logistiek onderwijs hebben ingericht.Het Courier and Logistics Management Institute (CLMI) is een vakvereniging van professionals in de express en courier business in Nigeria. Zij willen het logistieke onderwijs in Nigeria naar een hoger plan trekken, door, met een partner-universiteit, een curriculum te ontwikkelen op bachelor en master niveau. Nu heeft Nigeria wel veel universiteiten, maar die geven vooral onderwijs op zogenaamd diploma niveau, dat vergelijkbaar is met kort-HBO in Nederland. Echte degree programma’s, zoals bachelor en master zijn er niet zoveel, en zeker niet voor logistiek.

De voorzitter van het CLMI, dr Simon Emeje, is de grote voorvechter van dit idee. Hij heeft een boek geschreven over de sector, en gelooft sterk in het idee van ontwikkeling door onderwijs. Hij heeft Dinalog uitgenodigd om te komen kijken in Lagos, en om een samenwerking aan te gaan.

Wij gaan dus met zijn vieren (strength in numbers!) naar Lagos: Dinalog, NHTV, Fontys, en onze Nederlandse contactpersoon die al vele jaren in Nigeria komt.

Bij aankomst in Lagos is onze ervaring klassiek Afrikaans – rommelig, maar uiteindelijk komt het goed: we worden naar een busje gedirigeerd, dat in de file staat. We moeten een half uur wachten tot het busje eindelijk bij de opstapplek is, en daarna kruipen we naar het airporthotel. Daar aangekomen is er iets onduidelijks mis met onze boeking, waardoor we nog drie kwartier tot een uur moeten wachten tot we naar onze kamers kunnen. Onze begeleider kaffert boos het personeel uit, maar dat helpt allemaal niets.

De volgende dag zitten we de hele dag op een conferentie van het CLMI in een ander hotel. Er zijn nogal wat hotemetoten aanwezig, waaronder de minister van communicatie, een vertegenwoordiger van de Postmaster General, diverse stamhoofden en professoren. Het congres is een uitgebreide show waarin Emeje een gloedvol betoog houdt voor logistiek onderwijs, maar waar verder veel onderscheidingen worden uitgedeeld, we een toneelstuk bekijken over koeriers, de Nederlandse gasten een dansje doen, en we het boek van Emeje lanceren met een grote taart. Aan het eind van de middag zijn we uitgeput, maar we hebben wel de hele logistieke wereld van Nigeria gezien.

De dag daarna gaan we op bezoek bij de Adeleke universiteit in Ede in de staat Osun (Dit ligt op 200 km afstand van Lagos). We doen er vier uur over (en vier uur terug) in een busje met een maniakale chauffeur. Onderweg zien we hoe logistiek in Nigeria (niet) werkt. We staan veel in de file, zien hele oude vrachtwagens (met Nederlandse, Duitse of Engelse belettering), en naast ons rent een tijdje een jongen met een stuk hout dat als remblok dienst doet voor een grote vrachtwagen die naast ons rijdt.

De universiteit is gesticht door meneer Adeleke, die een van de rijkste mannen is van Nigeria. De universiteit is helemaal zelfvoorzienend, tot en met een eigen casave plantage toe. We worden ontvangen door de vice-chancellor, die graag aan de gang wil met logistiek, en de samenwerking met CLMI en Nederland helemaal ziet zitten. Ze hebben ook al wel nagedacht waar logistiek zal worden onder gebracht (bij ICT), en hoeveel studenten ze denken te accommoderen (500). Maar er is nog geen staf die verstand heeft van logistiek. Hoeft ook niet, zegt Emeje. Hij kent genoeg mensen die in het onderwerp les kunnen geven.

We praten over de mogelijkheden om via een Nederlands subsidieprogramma een eerste start te maken met het ontwikkelen van een logistiek onderwijsprogramma in Nigeria. Gelukkig hebben NHTV en Fontys hier ervaring mee, onder andere in Oman.

Op de terugweg discussiëren we nog wat over de mogelijkheden. We zien er echt wel wat in, maar Nigeria is wel een moeilijk land om zaken in te doen. Je kunt er als westerling niet alleen over straat, zeker niet ’s avonds. Voor vrouwen is het helemaal onveilig, dus in een programma in Nigeria kunnen alleen mannen participeren. Maar Nigeria is wel aan het ontwikkelen. En ze hebben onze praktische kennis en kunde van de logistiek hard nodig om verder te ontwikkelen. Dus we gaan een poging wagen.